Zmarły człowiecze, z tobą się żegnamy,

Przyjmij dar smutny, który ci składamy:

Trochę na grób twój porzuconej gliny

Od twych przyjaciół, sąsiadów, rodziny.

Powracasz w ziemię, co matka twa była,

Teraz cię strawi, niedawno żywiła.

Tak droga każda, która na świat wodzi,

Na ten ubity gościniec wychodzi.

Niedługo, bracie, z tobą się ujrzymy,

Ty już tam doszedł, my jeszcze idziemy.

Trzeba ci było odpocząć po biegu,

Ty wstaniesz, boś ty tylko na noclegu.

Boże, ten zmarły w domu Twym przebywał,

U stołu twego jadał, Ciebie wzywał.

Na twej litości polegał bezpiecznie,

Daj duszy jego odpoczynek wieczny.

Amen