W zielonym gaiku kanarejka nuci,

Pamiętaj, dziewczyno, panienstwo nie wróci – 2.

Nie wróci, nie wróci i wrócić nie może,

Bo serca złączone, klucz rzucony w morze – 2.

Dziewczyno, dziewczyno, na wysoki dzwonek,

Bo już twój najmilszy zapłacił za wianek – 2.

Zapłacił, zapłacił i podłożył rękę,

Ażeby nie była panienką do śmierci – 2.

Żegnaj, mamunia, prawą rączką na krzyż,

Bo już ostatni raz na mój wianek patrzysz – 2.

Mamunia żegnała, żałośnia płakała,

Córunia, córunia, czego doczekała – 2.

A ja doczekała takiego frasunku,

O, Boże, mój Boże, nikt nie do ratunku – 2.