W zielonym gaiku kanareczek nuci,

do Ciebie, mężatko, panienstwo nie wróci – 2.

Nie wróci, nie wróci i wrócić nie może,

twe serce zamknięte, klucz rzucony w morze – 2.

Nieszczęsna ta stuła, co ręce związała,

byłaby panienką, po świecie guliała – 2.

Nieszczęsna ta rybka, co wodę zmęciła,

nieszczęsna ta panna, co chłopców liubiła – 2.

Przeżegnaj mnie, matuś, prawo rączko na krzyż,

może ostatni raz na mój wianek patrzysz – 2.

Matulia żegnała, córeczka płakała:

Oj, córuś, ma córuś, czegoś doczekała – 2.