U niadzielu rana sonca ŭschodziła,

Panna Maryja bardzo smutna chodziła.

Adnaho synoczka miała i taho na śmierć addała,

Baranok niawinny, Syn Boży jedyny,

Na śmierć addany, na krzyż prykawany.

Mały dziatki zbirali kwiatki,

Pad krzyżam klękali, Pana Jezusa witali:

Tady, Panie-haspadare,

Dazwol chatu pabudzić,

Waszu chatu razwiesialić!