Pad Warszawą brama malowana – 2,

Tam stoi dziewczyna, smutna, zadumana – 2.

Stoi, stoi, ręce załamuje – 2,

A gdzie mój najmilszy, na wojnę wędruje – 2.

Rada bym ja z tobą na koń siadać – 2,

A po wojnie tobie serce oddać – 2.

Ale widzę, że sam miejsca nie masz – 2,

Bo na siodle dla konia owies masz – 2.

Z prawej strony wisi karabin mój – 2,

Patrz, dziewczyno, to jest towarzysz mój – 2.

Z lewej strony wisi szabeleczka – ,

Patrz, dziewczyno, to jest kochaneczka – 2.

Wsiądę, wsiądę na konia karego – 2,

I pojadę do ognia pierwszego – 2.

Jak pojechał do ognia pierwszego – 2,

Trafia kula w prawe ramie jego – 2.

Wraca z wojny ciężko poraniony – 2,

Patrz, dziewczyno, jam twój narzeczony – 2.

Marne życie ułana na świecie – 2,

Trafia kula i kończy się życie – 2.