Och, pode Lwowem we młynie,

Tam popękały kamienie.

Ich młody żołnierz naprawia,

Młodą dziewczynę namawia.

– Wandruj, Maryniu, ze mną w świat,

Tam będzie nocleg nasz.

Przywandrowali w ciemny las:

– Tutaj, Maryniu, nocleg nasz.

– A któż nas tutaj rozbudzi?

– Leśny skowronek, co nudzi.

Wybiła pierwsza godzina,

Skowronek nudzić zaczyna.

– Oj, wy ptaszęta, nie nudźcie,

Mego Jasieńka nie budźcie.

– Myślisz, Maryniu, co ja śpię,

Ja Twoje myśli próbuję.

– Kto moje myśli próbuje,

Niech tego piorun zabije.

Bicie pioruny w ciemny las,

W mego Jasieńka raz po raz.