Jednego razu w ciszy siedziała

I gorzko we łzach płakała.

Wiedziała dobrze, że nikt nie słyszy,

Mogła pomyśleć, co chciała.

Wiedziała dobrze, kiedy przyjdzie ta chwila,

Która rozłączy z tym światam.

Nie mam tu przyjaciela,

Który do groba był bratem.

I ta ptaszyna, co we dnie mnie śpiewa,

Ona zaśpiewa i na mojej mogile,

Jako niewinno moje życie.

[…]