Jak ja szedłem do dziewczyny,

Miesiąc świecił wysoko,

Jak ja od njej powracałem,

Ona patrzy przez okno.

Jak odszedłem na trzy kroki,

Ona woła do siebie:

– Wróćże, wróćże, mój najmilszy,

Czem cię rozgniewiła? 

– Możasz wiedzieć o tym, liuba,

Możesz wiedzieć dlaczego,

Wczoraj stawszy (stałem) pod okienkiem,

Tyś bawiła innego.

– Nie uważaj o tym, liuby,

Nie uważaj na tego,

Mogę bawić choć dziesięciu,

Kocham ciebie jednego. 

Fali biją, brzegi myją,

Ptaki w liesie spiewają,

Najszczęśliwsze te panienki, 

Co kochanie nie znają.