Chadziła mamunia w pogrzebowym cieniu

I słyszała w grobie tak wielkie jęczenie – 2.

A czy tobie, synu, deska jest niemiła,

A ci tobie, synu, ciężka ta mogiła – 2.

Ani mnie, mamunia, deska jest niemiła,

Ani mnie, mamuniu, ciężka ta mogiła – 2.

Ale żal kochanki, serce w grobie ruszy,

A gdy ona płacze, to mnie boli dusza – 2.

A gdy ona płacze i wciąż mnie wspomina,

Drży o grobie ciało, matka, twego syna – 2.